πρωτούργησις

-ήσεως, ἡ Μ

η πρώτη εκτέλεση.

[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. έχει σχηματιστεί μέσω αμάρτυρου ρ. *πρωτουργῶ (< πρωτουργός)].